Wyjazd do Holandii na siódmą edycję konkursu Tonen 2000 można nazwać błyskawicznym. W ciągu zaledwie trzech dni chór Resonans con tutti zwiedził region Westlandu, wykonał siedem koncertów i zdobył trzy nagrody: dwa złota i srebro!

27 września, wieczór

Zebraliśmy się pod Miejskim Domem Kultury w Mikulczycach przed godziną 19. Błyskawicznie zajęliśmy miejsca w autobusie i pośpiesznie ruszyliśmy w stronę granicy. Już o jedenastej rano trzeba zapoznać się z rodzinami, a droga do Holandii daleka...

28 września

Około południa dotarliśmy w końcu do Poeldijku, miasteczka należącego do konurbacji Westlandzkiej, gdzie aż po horyzont rozciągają się szklarnie z uprawianymi kwiatami. Od razu zostaliśmy powitani przez naszą polską przewodniczkę, panią Małgorzatę, która na stałe mieszka w Holandii. Członkowie chóru pojechali do domów swoich nowych "rodziców", by wypocząć po podróży. Już wieczorem należało jednak wziąć udział w defiladzie w centrum miasta, w której prezentowali się wszyscy uczestnicy konkursu. Później przy dźwięku werbli chóry wkroczyły do kościoła św. Adriana, by popisać się próbką talentu i zawalczyć o nagrodę publiczności. Następnie, już w domach, większość z nas pomimo zmęczenia dalej poznawała rodziny, które okazały się serdeczne i bardzo troskliwe.

29 września

Sobota była dniem najbardziej pracowitym i wyczerpującym. Resonans miał bowiem uczestniczyć w dwóch przesłuchaniach konkursowych. W pierwszym, które odbyło się w Machutuskerk w miejscowości Monster zaprezentowaliśmy utwory sakralne: O sacrum convivium Thomasa Tallisa, Denn Er hat seinen Engeln befohlen Felixa Mendelssohna - Bartholdy'ego, Miserere mei Grzegorza Miśkiewicza, O magnum mysterium Mortena Lauridsena oraz Beatus Vir Pawła Łukaszewskiego. Po przesłuchaniu mieliśmy tylko chwilę na wymianę wrażeń z kierownictwem chóru i już musieliśmy pędzić do miejscowości De Lier, by zaprezentować program świecki.

We wspaniałym, nowoczesnym budynku firmy Priva wykonaliśmy następujące utwory: Si ch'io vorrei morire Claudia Monteverdi'ego, Nachtwache 1 oraz Nachtwache 2 Johannesa Brahmsa, Dieu! Qu'il la fait bon regarder Claude’a[nbsp] Debussy’ego, Panie muzykancie Karola Szymanowskiego oraz Concerto rustico Romualda Twardowskiego. Mimo iż przebrnęliśmy już przez większość przesłuchań, nie mogliśmy pozwolić sobie na rozluźnienie, ponieważ wciąż czekały na nas jeszcze dwa koncerty, a nazajutrz – najbardziej stresujący program folklorystyczny.

Z De Lier Resonans con tutti pojechał do Monster, by dać koncert w Westlandse Druif, czyli w centrum uprawy winogron. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu własne plantacje eksportujące te owoce posiadała większość mieszkańców Westlandu. Produkcja okazała się jednak zbyt kosztowna, więc obecnie nie stosuje się w Holandii uprawy winogron na większą skalę. Westlandese Druif jest rodzajem muzeum, które przypomina, jak wiele było niegdyś szklarni z krzewami winnymi. Nasz chór pokazał się od mniej poważnej strony, wykonując różnorodne rozrywkowe utwory, między innymi Sałatkę włoską Richarda Geenego. Będziemy bardzo dobrze wspominać ten koncert, ponieważ chyba żaden chórzysta nie miał jeszcze okazji śpiewać z winogronami wiszącymi zaraz nad głową.

Jeszcze tego samego dnia musieliśmy znów nabrać powagi i skupienia, by móc zaśpiewać na wieczornej mszy. Kapłan przyjął nas bardzo życzliwie i starał się włączyć do liturgii polskie słowa. Zaraz po nabożeństwie nasza pani przewodnik przekazała nam wspaniałe wieści: zdobyliśmy dwie złote nagrody! Zajęliśmy drugie miejsce w kategorii sakralnej i trzecie w świeckiej. Wszyscy bardzo zadowoleni udali się do swoich rodzin, które cieszyły się chyba jeszcze bardziej!

30 września

Poranek trzeciego dnia chórzyści mogli wykorzystać na odpoczynek i lepsze poznanie swoich gospodarzy. Większość z nas miała okazję pozwiedzać okoliczne miejscowości i nacieszyć oczy pięknymi widokami Holandii dzięki życzliwości swoich tymczasowych rodziców. Nie pozwolili oni bowiem żadnemu z nas się nudzić i pokazywali nam między innymi wybrzeże Morza Północnego i bardzo popularne wśród studentów miasto Delft.

Po tej chwili odprężenia, trzeba było znów się zmobilizować i sprostać przesłuchaniom w kategorii folklor, które odbywały się w De leuningjes w Poeldijku. Przyszedł czas na utwory o lekkiej tematyce, ale wciąż bardzo wymagające od strony technicznej: Wedle tego Jędrzejeczka Stanisława Wiechowicza, Wesoła Jana Krenza, Uwoz mamo roz[nbsp]Edmunda Maćkowiaka,[nbsp]Jasiu, Jasiu Czesława Grabowskiego, A w niedzielę raniusieńko Romualda Twardowskiego oraz Trzy baby Juliusza Łuciuka.

Czas, który pozostał do ogłoszenia wyników postanowiliśmy wykorzystać na wspólną wycieczkę do Hagi. Tam obejrzeliśmy stare miasto, siedzibę królowej, a nawet wzięliśmy udział w targach ślubnych odbywających się w jednym z kościołów. Po powrocie mieliśmy jeszcze chwilę na odpoczynek u swoich rodzin i znów musieliśmy jechać na koncert zamykający całą edycję Tonen 2000. Jeszcze przed nim dowiedzieliśmy się o zdobytej przez nas srebrnej nagrodzie i piątym miejscu w kategorii folklor. Ta wiadomość dodała nam energii, by wykonać O magnum misterium Mortena Lauridsena, Si ch'io vorrei morire Claudia Monteverdiego oraz Concerto rustico Romualda Twardowskiego. Ostatni utwór zachwycił publiczność, która gromko oklaskiwała nas podczas odbioru upragnionych statuetek. Zaraz po zakończeniu gali musieliśmy szybko zapakować bagaże do autobusu i wracać do Polski, jednak większość z nas długo jeszcze żegnała się ze swoimi gospodarzami. Nie mogliśmy się też rozstać z panią przewodnik Małgorzatą, która była dla nas bardzo życzliwa i pomocna.

Cały wyjazd i uczestniczenie w konkursie Tonen 2000 należałoby określić jako tournee po Holandii w pigułce. Daliśmy wiele koncertów, zwiedziliśmy przepiękne miejsca i nawiązaliśmy przyjaźnie ze wspaniałymi ludźmi. A to wszystko w jeden weekend!

[nbsp]

Anna Mańka / Resonans.pl

[nbsp]